Golbma skihpáračča Kulmâ skipárâš Kolmm naʹzvaanaž

Ooudaskovvõs

Tät ǩeʹrjj lij muu vueʹbb, muu villjpeäʹl da muu pirr, tâʹl ko mij leeiʹm siõm päärna. Veervaž, Väärvaž da Ǩârggmuš nõõmid mij leäʹp hoʹhssjam päärnžen siõrrmen. Mij äʹjj lääʹvji mainsted miʹjjid mainnsid, leša son täättai tõn õõudâst miʹjjid čiǥldâʹtted suu jueʹljid. Äʹjj lääʹvji mainsted čââʹlm ǩidd da ǩiine õõlǥi tâʹl čiǥldâʹtted suu jueʹlǧǧvuâđaid.

Ko äʹjj mainsti, mainnâz leʹjje muʹnne mâʹte leeuʹd leʹbe laaul. Muu vuäʹbb ij ni kuäʹss vuäinnam jeeʹres ko päʹrnnvuõđ da tät ǩeʹrjj maainast še päärnai peʹcclest. Mâŋŋa peʹccel käunnai eʹpet ođđ vieʹsslõsvuõtt, mâʹte paaštpeiʹvv mâŋŋa ââʹbr da âʹbrrcââʹlm čuâʹvve paaštpeiʹvest.

ISBN 978-952-441-167-7.

• Õlmstâʹttemeeʹǩǩ 2008
• Kerttu Vuolab